En dan ben je ineens alweer tweeënhalve week op dit heerlijk warme eiland. De tijd vliegt voorbij. Vorige week woensdag begon ik aan mijn eerste officiële stage dag op een afdeling met dementerende ouderen. Dit was een hele ervaring en zelfs nu na anderhalve week bezig te zijn geweest, voelt het allemaal nog wel wat onwennig en is het lastig de juiste weg te vinden in de cultuur en de manier van zorg.

Twee dingen zijn me hier erg opgevallen. Als eerste gaat het hier allemaal wat langzamer (typisch Antilliaans). Je zou zeggen, waar doe je moeilijk over, doe zelf ook lekker relaxed mee. Maar de Nederlandse mentaliteit is toch wel dat we wat harder willen werken en iets willen bereiken. Ik voel me bijna schuldig als ik even rustig ga zitten en niks doe, maar dat gebeurt hier dus wel meer.

Ten tweede is de zorg is hier een stukje primitiever dan we gewend zijn in Nederland. In Nederland hebben we over het algemeen genoeg materialen om de patiënten te helpen en is er gewoon de mogelijkheid om gedurende de dag een bed te verschonen als deze vies is geworden. Hier wordt alleen ’s ochtends het bed van de bewoners verschoond en hebben ze de rest van de dag pech als het bed vies wordt. Ook is het zo dat wanneer een bewoner ontlasting heeft gedaan en de familie niet zorgt voor schoonmaakdoekjes de pamper wordt gebruikt om de billen schoon te maken. Als toerist op dit eiland heb je over het algemeen niet door dat er ook nog best wel wat armoede is. Nu in de zorg kom je dat wel tegen en dat is soms best wel confronterend. ’s Avonds sta je lekker als toerist op het strand met een cocktail in je hand en overdag ben je als verpleegkundige aan het werk en zie je dat het niet alleen maar rozengeur en zonneschijn is.

Buiten de grote verschillen die ik tot nu toe heb gezien, heb ik de stage nog niet als heel uitdagend ervaren. Ik heb gisteren een goed gesprek gehad met mijn contactpersoon op Curaçao. Dit was erg fijn, zij is zelf Nederlandse en woont nu elf jaar op het eiland. Zij kan dus ook heel goed met me mee voelen en denken, omdat ze beide culturen kent. Het is de bedoeling dat ik hier ga werken aan een project belevingsgerichte zorg. De komende diensten ga ik observeren hoe de bejegening naar de bewoners is en wat er wel en niet wordt gedaan aan de beleving van de bewoner. Ik ga dit in kaart brengen en een verslag schrijven met een advies voor veranderingen en mogelijk kan ik zelf ook al iets implementeren. Dit lijkt me een uitdagend en leuk project, dus ik ben benieuwd.

Verder blijft het eiland echt genieten. Als ik ’s middags uit stage kom gaan we met een aantal huisgenootjes nog lekker naar het strand en ’s avonds koken en eten we gezellig samen. Tot nu toe vermaak ik me dus nog weer prima. En over drie weekjes komt Anouska gezellig langs

Liefs,

Daphne